به دوره‌ی مراقبه گری خوش آمدید. در این دوره‌ی دوازده هفته‌ای، قصد داریم شما را با اصول مراقبه آشنا کنیم. مراقبه یا مدیتیشن امروزه به یکی از مقولات پرطرفدار در میان مردم تبدیل شده است. به تبع همین افزایش محبوبیت، انواع بسیار متنوعی از مراقبه توسط اساتید مختلف ارائه شده است. در نتیجه، اگر شخصی بخواهد وارد این فضا شود، بجای رسیدن به آرامش که هدف اصلی مراقبه است، دچار آشفتگی و سردرگمی می‌شود. فارغ از اینکه روش‌ها و سبک‌های مختلفی در این حوزه آموزش داده می‌شود، مسئله‌ی مهم این است که اولاً به ندرت به مبادی و اصول مراقبه پرداخته می‌شود و ثانیاً آموزش‌ها در مرحله‌ی یادگیری مراقبه متوقف می‌شوند و به کاربست و نحوه‌ی اجرای مراقبه‌ها در زندگی روزمره توجه نمی‌شود. ما در این دوره قصد داریم با ارائه‌ی یک آموزش اصولی و منسجم، بر مشکلات فوق غلبه کنیم. برای تهیه‌ی دوره‌ی حاضر، از ده‌ها جلد کتاب آموزشی و از آموزش‌های اساتید مطرح حوزه‌ی مراقبه استفاده شده است. آنچه این دوره را از سایر آموزش‌ها متمایز می‌کند، رویکرد منسجم دوره است. همه‌ی مراقبه‌ها و آموزش‌هایی که در این دوره عرضه شده‌اند، دارای پیوند و ارتباط درونی هستند، یعنی شما را برای مراقبه‌ی انتهای دوره آماده می‌کنند، که مراقبه‌ای است برای تحقق خواسته‌ها. در عین حال، همه‌ی مراقبه‌های دوره به تنهایی نیز قابل استفاده هستند و می‌توانید در زندگی روزمره از فواید آن‌ها بهره‌مند شوید. برگزاری دوره بصورت چالشی و هماهنگ انجام می‌شود، یعنی مطالب بصورت روزانه در اختیار کاربران قرار می‌گیرد تا دچار انباشتگی اطلاعات نشوند. در پایان نقشه‌ی راهی برای استفاده از مراقبه‌ها به شما خواهیم داد و روش‌ها و توالی‌های مختلف انجام مراقبه‌ها را با شما در میان خواهیم گذاشت. پس از پایان دوره، به روشنی خواهید دانست که باید مراقبه‌ها را چه مدت و با چه ترتیبی انجام دهید تا بهترین نتیجه‌ی ممکن حاصل شود. قبل از بررسی ویژگی‌های دوره‌ی حاضر، ابتدا چند پرسش مقدماتی را در مورد مراقبه با هم بررسی کنیم.
مراقبه چیست؟
مراقبه یا مدیتیشن فعالیتی است که در آن از تکنیک‌های خاصی مانند ذهن‌آگاهی برای آموزش و تربیت توجه و هشیاری استفاده می‌شود و ماحصل آن رسیدن به یک حالت ذهنی و عاطفی آرام و پایدار است. پس در واقع هدف از مراقبه این است که هشیاری و تمرکز ما را افزایش دهد تا تسلط بیشتری روی محیط درونی افکار و احساسات‌مان داشته باشیم. مراقبه چاره‌ی همه‌ی دردهای شما نیست، بلکه ابزاری است که به شما کمک می‌کند با تغییر محیط درونی (افکار و احساسات)، محیط بیرون‌تان را تغییر داده و زندگی بهتری برای خودتان رقم بزنید.
مراقبه چه فوایدی دارد؟
حتما چیزهای زیادی در مورد فواید مراقبه شنیده‌اید. در اینجا به اختصار مهم‌ترین فواید مراقبه را ذکر می‌کنیم:
۱: افزایش تمرکز: آمارها نشان می‌دهد که میانگین بازه‌ی توجه (mean attention span) افراد از سال ۲۰۰۰ تا سال ۲۰۱۸ کاهش چشمگیری داشته و از ۱۲ ثانیه به ۸ ثانیه رسیده است. این آمار فاجعه‌آمیز نشان می‌دهد که انسان‌ها دارند توانایی تمرکز و توجه خود را فدای شلوغی‌های زندگی دوران مدرن می‌کنند. این تغییر پارادایم از تک‌کاری (monotasking) به چندکاری (multitasking) کاملاً مشهود است و اثرات آن را به راحتی می‌توان مشاهده کرد. ناگفته پیداست که موفقیت و حل مشکلات، نیازمند توجه و تمرکز عمیق است. مراقبه به شما کمک می‌کند از شلوغی‌های دنیای بیرون فاصله بگیرید و با تمرکز فراوان، به ساماندهی دنیای درون و بیرون خودتان بپردازید.
۲: افزایش خود-هشیاری یا خود-آگاهی: خود-هشیاری (self-awareness) یعنی آگاهی از حالات احساسی و فکری خود. مراقبه به شما کمک می‌کند خودتان را بهتر بشناسید و شما را با احساسات پنهان و سرکوب‌شده‌تان مواجه می‌کند. شما می‌توانید با شناسایی این احساسات، آن‌ها را رفع کنید و تنش‌های عاطفی و مشکلات احساسی‌تان را از بین ببرید. احساساتِ رفع نشده ما را در یک چرخه‌ی بی‌پایان و تکراری گیر می‌اندازند و باعث می‌شوند مدام اشتباهات یکسانی را تکرار کنیم. مراقبه به شما کمک می‌کند از شر این چرخه‌ها رها شوید.
۳: کاهش اضطراب و تنش‌های عاطفی: زندگی در دوران مدرن جریان بی‌پایانی است از اتفاقات سریع و اضطراب‌آور. ما هر روز خبرهای مختلفی را می‌شنویم و هنوز از شوک یک خبر بیرون نیامده‌ایم که خبر بعدی از راه می‌رسد. افزایش سرعت زندگی باعث می‌شود دچار تنش عاطفی و مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی شویم. تحقیقات نشان می‌دهد که مراقبه می‌تواند به رفع تنش‌های عاطفی و کاهش اضطراب کمک کند.
۴: تغییر عادت‌ها: در هنگام مراقبه، تغییرات قابل توجهی در امواج مغزی ایجاد می‌شود و برآیند این تغییرات به مراقبه‌گر کمک می‌کند بتواند عادت‌های قدیمی‌اش را اصلاح کرده و عادت‌های جدیدی در خودش ایجاد کند.
۵: زندگی در لحظه: یکی از مهم‌ترین فواید مراقبه این است که به درک لحظه‌ی حال کمک می‌کند. مغز انسان مدام سعی می‌کند با بهره‌گیری از تجربیات گذشته، احتمالات آینده را بررسی کند و به این ترتیب، عموماً از درک لحظه‌ی حال غافل می‌ماند. در هنگام مراقبه با رهایی از حسرت‌های گذشته و نگرانی‌های آینده، می‌توانید لحظه‌ی حال را تجربه کنید و با تمرینات خاصی که در این دوره نیز به آن‌ها پرداخته شده است، تجربه‌ی لحظه‌ی حال را وارد زندگی روزمره‌تان کنید.
۶: تغییرات جسمی: برخی افراد به اشتباه تصور می‌کنند که اثرات مراقبه فقط به حوزه‌ی سلامت روانی مربوط می‌شود، اما این طرز فکر درست نیست. تحقیقات علمی زیادی در مورد اثرات جسمی مراقبه انجام شده است. این تحقیقات نشان می‌دهد که مراقبه می‌تواند باعث تغییر بیان برخی از ژن‌های بدن انسان شود. در اینجا به اختصار برخی از اثرات جسمی ثابت‌شده‌ی مراقبه را ذکر می‌کنیم: کاهش استرس اکسیداتیو (کاهش تولید رادیکال‌های آزاد که می‌توانند به سلول‌ها و بافت‌های بدن آسیب برسانند)، کاهش مرگ سلول‌ها، کاهش پیریِ سلولی، تنظیم چرخه‌ی سلولی، تنظیم واکنش‌های ایمنی و کاهش میزان التهاب بدن.
۷: کمک به تحقق خواسته‌ها: اگر در زمان مراقبه از تکنیک‌های تصویرسازی استفاده کنید، با توجه به تغییراتی که در مغز و جسم‌تان ایجاد می‌شود، مسیر تحقق خواسته‌ها برایتان فراهم می‌گردد. می‌تواند امکان یا خواسته‌ای را برای خود تغیین کنید و در زمان مراقبه آن را در درون خود نهادینه سازید. اگر بتوانید حس و حالی را که در هنگام مراقبه به شما دست می‌دهد، به زندگی روزمره‌تان تعمیم دهید، این مسئله کمک شایانی به تحقق خواسته‌های شما خواهد کرد.
مراقبه فواید زیادی دارد، اما در اینجا به ذکر همین موارد بسنده می‌کنیم. با توجه به این فواید فراوان و با توجه به انجام‌پذیری بالای مراقبه، می‌توان مراقبه را جزو ضروریات زندگی در نظر گرفت. هدف از تدوین این دوره، این است که به شما کمک کند که مراقبه را به بخشی از زندگی روزمره‌تان تبدیل کنید. در ادامه به بررسی سر فصل‌ها و ویژگی‌های اصلی این دوره خواهیم پرداخت.
هفته‌ی اول به شرح مقدمات مراقبه اختصاص داده شده است. در این هفته ابتدا با ساده‌ترین معنای مراقبه آشنا می‌شویم: توانایی نگه داشتن ذهن یا همان توانایی حفظ تمرکز. سپس با تعریف ذهن و هشیاری آشنا شده و درک مختصری از مقوله‌ی ذهن‌آگاهی به دست می‌آوریم. موانع رسیدن به تمرکز ذهنی را بررسی می‌کنیم و راهکارهایی را برای افزایش تمرکز در هنگام مراقبه یاد می‌گیریم. سپس در قالب یک تمرین بسیار جالب، با مقوله‌ی لحظه‌ی حال آشنا می‌شویم. یکی از اهداف دوره‌ی حاضر این است که به شما کمک کند لحظه‌ی حال را وارد زندگی روزمره‌تان کنید.
همچنین در هفته‌ی اول نحوه‌ی تنظیم روال مراقبه را یاد می‌گیریم. بخش اول تنظیم روال مراقبه به انتخاب و آماده کردن مکان مراقبه اختصاص دارد. جزء دوم تنظیم روال مراقبه، زمان و مدت مراقبه است. سپس با آداب مراقبه آشنا می‌شویم: کارهایی که قبل و بعد از مراقبه باید انجام دهیم، لباسی که باید در هنگام مراقبه به تن داشته باشیم و وضعیت نشستن و وضعیت قرارگیری اعضای بدن در هنگام مراقبه.
بطور خلاصه، مطالب هفته‌ی اول شما را از نظر جسمی و ذهنی آماده می‌کند تا بنشینید و مراقبه را شروع کنید. اولین مراقبه‌ی دوره یک مراقبه‌ی ۵ دقیقه است و در پایان هفته‌ی اول مدت مراقبه به ۷ دقیقه افزایش پیدا می‌کند.
نفس کشیدن یکی از کارهاییست که همه‌مان در طول روز هزاران بار، بدون کوچک‌ترین فکر و زحمتی، آن را انجام می‌دهیم. اما تنفس را دست‌کم نگیرید! آداب تنفس در مرکز مهم‌ترین آموزه‌های بسیاری از مکاتب یوگا قرار دارد. بدیهی است که افکار و احساسات ما روی نحوه‌ی تنفس‌مان تأثیر می‌گذارند. هنگامی که افکار ناخوشایند و احساسات نامطلوب به عرصه‌ی ذهن ما هجوم می‌آورند، نفس‌هایمان نامنظم و ناموثر می‌شوند و همین مسئله به نوبه‌ی خود وضعیت را بدتر می‌کند. اما این رابطه یک‌طرفه نیست و نفس‌های ما نیز می‌توانند روی افکار و احساسات‌مان تأثیر بگذارند.
در هفته‌ی دوم با روش صحیح نفس کشیدن آشنا می‌شویم و یاد می‌گیریم که با کنترل نفس‌هایمان، افکار و احساسات‌مان را کنترل کنیم. هدف از آموزش روش کنترل دم و بازدم این است که دم و بازدم را به مرکز ثقلی برای هشیاری‌مان تبدیل کنیم و با استفاده از آن به لحظه‌ی حال برسیم. اگر در هنگام مراقبه هیچ کاری نکنیم و فقط روی نفس‌هایمان تمرکز کنیم، یک مراقبه‌ی کامل و موثر انجام داده‌ایم.
بنابراین شایسته است نحوه‌ی صحیح تنفس را به خوبی یاد بگیریم و در ادامه‌ی مسیر مراقبه از این مهارت مهم استفاده کنیم. در این هفته مدت مراقبه از ۷ دقیقه به ۱۰ دقیقه افزایش پیدا می‌کند.
در این هفته با مقوله‌ی مهمی به نام تجسم یا تصویرسازی آشنا می‌شویم. تجسم جزو ارکان اساسی مراقبه است. همانطور که در توضیحات ابتدایی ذکر شد، هدف نهایی دوره این است که شما را برای مراقبه‌ی تحقق خواسته آماده کند. بنابراین بسیار مهم است که بتوانید مهارت تصویرسازی خود را تقویت کنید. برای این منظور باید اولاً بتوانید تصویر واضحی را در ذهن‌تان خلق کنید و ثانیاً این تصویر را به مدت طولانی در ذهن‌تان نگه دارید. قدم اول در این مسیر این است که بتوانید اشیای آشنای محیط اطراف‌تان را با جزئیات دقیق در ذهن‌تان تجسم کنید. بنابراین باید یاد بگیرید که به جزئیات محیط اطراف دقت کنید و همین دقت کردن نیز شما را به لحظه‌ی حال نزدیک‌تر می‌کند.
سپس تجسم را وارد سطوح انتزاعی‌تر کرده و صحنه‌های زیبا و آرامبخشی را در ذهن‌مان خلق خواهیم کرد. لازم به ذکر است که در تمرینات تجسم، فقط روی تصویر بصری تمرکز نشده است؛ تصویرسازی مقوله‌ی گسترده‌ای است که همه‌ی دریافت‌های حسی را شامل می‌شود، بنابراین تمرینات تصویرسازیﹾ صدا و بو و سایر حواس پنجگانه را نیز در بر می‌گیرد. همانطور که در پایان دوره خواهید دید، در مراقبه‌ی تحقق خواسته‌ها از دو مولفه‌ی «نیت واضح» و «احساس متعالی» بهره خواهیم جست. هرقدر تصویر واضح‌تری از خواسته‌تان داشته باشید، به تحقق آن نزدیک‌تر خواهید بود. در نتیجه تقویت مهارت تجسم اهمیت بسزایی در مسیر مراقبه دارد. مدت مراقبه‌های هفته‌ی سوم از ۱۰ دقیقه شروع شده و در انتهای هفته‌ی سوم به ۱۲ دقیقه افزایش پیدا می‌کند.
ریلکسیشن فعالیتی است که در بسیاری از دوره‌های آموزشی بجای مراقبه آموزش داده می‌شود. آنچه ریلکسیشن و مراقبه را از هم متمایز می‌کند، هدف و آداب مخصوص این دو است. در ریلکسیشن هدف رسیدن به آرامش و تخلیه‌ی تنش‌های جسمی و روحی است. اما در مراقبه اهداف والاتری دنبال می‌شود که در توضیحات ابتدایی به آن‌ها اشاره شد. ریلکسیشن و مراقبه از نظر آداب نیز با هم تفاوت دارند. ریلکسیشن را می‌توان در حالت خوابیده انجام داد، اما مراقبه بهتر است نشسته انجام شود. شما می‌توانید از تکنیک‌های ریلکسیشن در پایان روز بصورت جداگانه و مستقل برای رفع تنش و خستگی استفاده کنید. البته این تکنیک‌ها کاربرد مهم‌تری نیز دارند. برای ورود به مراقبه، لازم است ابتدا حالت ذهنی خاصی در فرد القا شود (حالت آلفا). می‌توان برای القای این حالت از تکنیک‌های ریلکسیشن استفاده کرد. دو روش کلی برای ریلکسیشن وجود دارد، روش جاکوبسن و روش شولتز که در این هفته با هر دوی این روش‌ها آشنا می‌شوید.
در روش جاکوبسن ابتدا در عضلات بدن تنش مختصری ایجاد و سپس رفع می‌شود و فرد با تمرکز روی احساس خوشایند ناشی از رفع تنش، به آرامش دست پیدا می‌کند. اما در روش شولتز هیچ حرکت فیزیکی‌ای انجام نمی‌شود و فقط با تمرکز روی اعضای بدن، احساس آرامش در آن‌ها القا می‌شود. در طول هفته‌ی چهارم مدت مراقبه به تدریج از ۱۲ به ۱۵ دقیقه افزایش می‌یابد.
در حالت کلی، ذهن ما با دو مقوله سر و کار دارد: فکر و احساس. این دو در چرخه‌ای تکراری (چرخه‌ی فکر-احساس) همدیگر را رقم می‌زنند و تشدید می‌کنند. ما در زندگی چرخه‌های فکر-احساس زیادی را تجربه می‌کنیم. برای رهایی از این چرخه‌ها باید یکی از اجزای آن‌ها را تغییر دهیم. بسیاری از مشکلات روانی در اثر سرکوب احساسات ایجاد می‌شوند. بنابراین ضروری است که نحوه‌ی تعامل صحیح با احساسات روزمره را یاد بگیریم.
در هفته‌ی پنجم با جزء احساس آشنا می‌شویم و روش تعامل با احساسات را می‌آموزیم. هدف این است که بتوانیم احساسات سطح پایین را (که باعث تداوم چرخه‌های نامطلوب فکر-احساس می‌شوند) شناسایی و با احساسات سطح بالا جایگزین کنیم. احساسات نیازمند توجه هستند و همین که به احساسات‌مان توجه کنیم، زمینه‌ی ایجاد تنش و مشکلات از میان می‌رود.
پس از آنکه از احساس‌مان آگاه شدیم و آن را شناختیم، می‌توانیم آن را آگاهانه با احساسات مفیدتر و متعالی‌تر جایگزین کنیم. در این هفته مدت مراقبه از ۱۵ به ۱۷ دقیقه افزایش پیدا می‌کند.
همانطور که مشخص است، نمی‌توان از هر احساسی بعنوان احساس جایگزین استفاده کرد. هدف از مراقبه این است که به تعالی برسیم و در همین راستا باید از احساسات متعالی و سطح بالا استفاده کنیم. احساسات سطح بالایی مانند عشق، شکرگزاری، بخشش، شجاعت و غیره. از قدیم جایگاه احساسات سطح بالا را قلب انسان در نظر گرفته‌اند.
قلب شبکه‌ی عصبی پیچیده‌ای دارد که امکان ارتباط دوطرفه را بین قلب و مغز فراهم می‌کند. شاید اینکه قلب را مرکز احساسات بدانیم، ساده‌انگارانه باشد، اما با توجه به وجود این ارتباط دوطرفه، می‌توانیم برای قلب نیز سهمی در زمینه‌ی احساسات قائل باشیم. با بهره‌گیری از تکنیک‌های این هفته خواهیم توانست، میزانی از انسجام و هماهنگی را میان قلب و مغز ایجاد کنیم و از مزایای آن بهره‌مند شویم.
در این هفته علاوه بر انسجام قلب و مغز، با انواعی از احساسات متعالی و سطح بالا نیز آشنا می‌شویم و یاد می‌گیریم که چگونه این احساسات را در خودمان ایجاد و حفظ کنیم. در انتهای دوره از این احساسات برای تحقق خواسته‌ها استفاده خواهیم کرد. در این هفته مدت مراقبه از ۱۷ به ۲۰ دقیقه می‌رسد.
یکی از موانعی که سد راه تحقق خواسته‌های ما می‌شود، احساس کمبود و فقر است. این احساس باعث می‌شود امکان تحقق خواسته‌هایمان را باور نکنیم و همین باور زمینه‌ی ناکامی را برایمان فراهم می‌کند. جهان هستی بر پایه‌ی فراوانی و وفور بنا نهاده شده است و اگر فقر و کمبودی در آن می‌بینیم، آن کمبود در سرشت و ذات جهان نیست، بلکه در ذهن ماست. سخاوت جهان هستی بی‌پایان است و منابع آن نیز بی‌انتها. بنابراین یکی از مراحل پاکسازی این است که باور کمبود و محدودیت منابع را از ذهن‌مان بزداییم و آن را با باور فراوانی و وفور جایگزین نماییم.
جوامع امروزی بر مبنای رقابت کار می‌کنند و می‌توان ریشه‌ی این رقابت را به احساس کمبود منابع ربط داد. اکنون زمان آن فرا رسیده است که گام تکاملی بعدی را برداریم و با پذیرش فراوانی حاکم بر جهان، روابط‌مان را بر مبنای فراوانی و تعاون تنظیم کنیم. هدف از این مراقبه این است که احساس فراوانی در درون شما نهادینه شود تا هم بتوانید فراوانی را در زندگی خود تجربه کنید و هم از منظر فراوانی دست به آفرینش بزنید و زمینه را برای تحقق خواسته‌هایتان مهیا سازید. هنگامی که در سطح فردی به این حالت دست پیدا کردید، می‌توانید فراوانی را در سطح روابط اجتماعی‌تان نیز متجلی کرده و به رشد و تعالی دیگران کمک کنید. اگر اطرافیان‌تان نیز روابط‌شان را بر این مبنا با شما تنظیم کنند، آن‌ها نیز باعث رشد و تعالی شما خواهد شد. تداوم این چرخه باعث رشد و بالندگی جامعه خواهد شد. مدت مراقبه در هفته‌ی هفتم از ۲۰ دقیقه به ۲۲ دقیقه افزایش می‌یابد.
در این هفته بصورت تخصصی‌تر روی درک لحظه‌ی حال کار خواهیم کرد. درک لحظه‌ی حال جزو ضروریات سعادت و خوشبختی است. ما هر ثانیه از عمر را فقط یک بار تجربه می‌کنیم، بنابراین شایسته نیست که این تجربه با بی‌توجهی و غفلت به پایان برسد. باید یاد بگیریم که از هر لحظه نهایت استفاده را ببریم و برای این منظور باید بتوانیم هر لحظه را در جای خودش فراچنگ بیاوریم و نگذاریم از دست‌مان بگریزد. درک لحظه‌ی حال باعث می‌شود احساسات و عواطف مثبت را بیشتر درک و تجربه کنیم و همچنین باعث می‌شود این احساسات تأثیر ماندگارتری روی ذهن و روان ما داشته باشند.
ما نمی‌توانیم گذشته را تغییر دهیم. آینده نیز فعلا در دسترس ما نیست و مستقیماً نمی‌توانیم تغییری در آن ایجاد کنیم. اما لحظه‌ی حال همواره در دسترس ما قرار دارد و می‌توانیم در آفرینش‌ها و خلاقیت‌هایمان را در زمان حال بروز دهیم. درک لحظه‌ی حال نباید محدود به زمان مراقبه باشد. باید تک‌تک لحظات زندگی‌مان به مراقبه و مراقبت تبدیل شود.
در همین راستا علاوه بر مراقبه‌ی لحظه‌ی حال، در این هفته تمرینات و نکاتی برای درک لحظه‌ی حال در زندگی روزمره نیز ارائه خواهد شد. در هفته‌ی هشتم، مدت مراقبه را از ۲۲ به ۲۵ دقیقه خواهیم رساند.
بخش پایانی مراحل پاکسازی به تبرک مراکز انرژی اختصاص دارد. در این هفته یاد خواهیم گرفت که مراکز انرژی یا چاکراهای بدن را به تعادل و توازن برسانیم و با برقراری یک جریان متعادل و پویا در بین مراکز انرژی، فرایند پاکسازی را کامل خواهیم کرد. ابتدا به اختصار با هر یک از مراکز آشنا می‌شویم و پس از آنکه رنگ و جایگاه و نحوه‌ی تجسم مراکز انرژی را فرا گرفتیم، روش پاکسازی و متعادل کردن آن‌ها را یاد خواهیم گرفت.
سلامت انرژیایی انسان به جریان انرژی در میان مراکز انرژی بستگی دارد. به بیان دیگر، برای اینکه از نظر انرژیایی سالم باشیم، باید انرژی هستی‌بخش در میان مراکز هفت‌گانه به گردش در بیاید و در آن‌ها راکد نماند. انسداد مسیر انرژی و به دام افتادن انرژی در هر یک از این مراکز، می‌تواند مشکلات جسمی و روحی بخصوصی ایجاد کند. برای اینکه مراکز انرژی را متبرک یا متعادل کنیم، از تکنیک تمرکز واگرا و القای احساسات سطح بالا استفاده خواهیم کرد. فواید تبرک مراکز انرژی آنقدر زیاد است که می‌توانید مدت‌ها همین مراقبه را انجام دهید و از فواید بی‌شمار آن استفاده کنید.
در پایان این هفته، فرایند پاکسازی به پایان می‌رسد و آماده می‌شویم تا روی مرحله‌ی نهایی، یعنی تحقق خواسته‌ها تمرکز کنیم. در این مرحله از دوره، توانایی شما در زمینه‌ی نشستن و مراقبه کردن از سطح متوسط عبور کرده است و در انتهای این هفته می‌توانید یک مراقبه‌ی ۳۰ دقیقه‌ای را به آسانی انجام دهید.
در هفته‌ی سوم با مقدمات تجسم و تصویرسازی آشنا شدیم. در هفته‌ی نهم می‌خواهیم روش تجسم خواسته‌ها را یاد بگیریم. برای اینکه بتوانیم روی تحقق خواسته‌هایمان کار کنیم، باید ابتدا با روش صحیح تجسم خواسته‌ها آشنا شویم. باید بتوانیم خواسته‌مان را با تمام وجود احساس کنیم و آنقدر تصویر شفافی از آن داشته باشیم، که انگار واقعاً داریم آن را قبل از تحققش تجربه می‌کنیم.
تحقیقات نشان می‌دهد که هرقدر تجسم هدف با سهولت بیشتری انجام شود، میزان تلاش و تعهد نسبت به آن هدف افزایش می‌یابد و در نتیجه احتمال تحقق خواسته‌ی مورد نظر بیشتر می‌شود. برای اینکه به این سطح برسیم، باید زمان کافی را صرف تجسم دقیق و شفاف خواسته‌مان کنیم تا تصویر واضحی از آن در ذهن‌مان نقش ببندد و در مراحل بعدی، به آسانی بتوانیم آن را تجسم نماییم.
البته تجسم هدف در هنگام مراقبه به تنهایی کافی نیست. به همین دلیل، تمرینات روزانه‌ی این هفته از اهمیت بالایی برخوردارند، زیرا به شما کمک می‌کنند در طول روز نیز ارتباط‌تان را با خواسته‌تان حفظ کنید و از آن غافل نشوید. به این ترتیب، مسیرهای عصبی مربوط به آن خواسته در مغزتان تقویت می‌شوند و شما آمادگی تحقق آن را کسب می‌کنید. مراقبه‌ی ابتدای این هفته یک مراقبه‌ی نیم ساعته است و در روز پنجم مدت مراقبه به ۳۵ دقیقه خواهد رسید.
اکنون به قدر کافی با لوازم و مقدمات مراقبه آشنایی پیدا کرده‌ایم، هنگام آن است که آموخته‌هایمان را در هم ترکیب کرده و برای هدف مشخصی که تحقق خواسته‌هایمان است، از آن‌ها استفاده نماییم. برای تحقق خواسته‌ها دو مراقبه‌ی جداگانه در نظر گرفته شده است. در مراقبه‌ی اول از تکنیک جابجایی انرژی استفاده خواهیم کرد. در این روش انرژی همه‌ی نقاط بدن را در مرکز ثقل انرژیایی بدن، یعنی ستون فقرات، جمع کرده و سپس انرژی خواسته‌مان را به آن افزوده و به بدن باز خواهیم گرداند. به این ترتیب انرژی خواسته‌مان در همه‌ی نقاط بدن‌مان پخش شده و بدن‌مان از نظر انرژیایی با خواسته‌مان همسو می‌شود. در این مرحله از مراقبه، دیگر زمان اهمیت چندانی ندارد، اما برای حفظ اصل افزایش تدریجی، مدت مراقبه از ۳۵ دقیقه به ۴۰ دقیقه افزایش خواهد یافت.
در مراقبه‌ی هفته دوازدهم از روش تعیین نماد استفاده خواهیم کرد، به این صورت که نمادی را برای خواسته‌مان در نظر می‌گیریم و این نماد حاوی دو مولفه‌ی مهم است: نیت و احساس مربوط به تحقق خواسته. در زمینه‌ی تحقق خواسته‌ها باید ابتدا نیت واضحی را برای خود مشخص و تجسم کنیم. این نیت باید آنقدر واضح باشد که تصویر شفاف و روشنی از آن در ذهن‌مان نقش ببندد. سپس باید یکی از احساسات متعالی را که در هفته‌های قبل با آن‌ها آشنا شده‌ایم، به این نیت اضافه کنیم تا زمینه‌ی تحقق این نیت واضح فراهم گردد. در پایان این هفته، شما توانایی انجام یک مراقبه‌ی ۴۵ دقیقه‌ای را کسب خواهید کرد.